Verboden landbouwmiddelen via huisdieren toch in milieu

Middelen die in de land- en tuinbouw verboden zijn, blijken toch via het gebruik bij huisdieren in het milieu te komen. Dit blijkt uit een uitgebreid artikel van De Groene Amsterdammer. Het artikel is kritisch op het verschil in toelating tussen gewasbeschermingsmiddelen en huisdiermiddelen.

Veel gebruikte middelen tegen vlooien- en teken bij huisdieren blijken in de landbouw verboden stoffen als imidacloprid, fipronil en permethrin te bevatten. Ook langwerkende parasietenmiddelen, de zogenaamde isoxazolines, zijn verdacht. De populairste fluralaner blijkt nooit de officiële toelatingsprocedure voor bestrijdingsmiddelen te hebben doorlopen.
Volgens ecotoxicoloog Ivo Roessink van Wageningen Environmental Research staan mensen niet stil om wat voor riskante stoffen het gaat. Er ontstaat een stroom van middelen die in het milieu terechtkomen via zwemmende, plassende en ruiende honden. Ook rond de toegestane dosering van huisdiermiddelen zijn er vragen. Zo leert dat een behandeling van een hond van 10 kilo met één pipetje fipronil gelijk staat aan maar liefst 67.000 keer de aanvaardbare dagelijkse inname voor mensen. Het is beter daarom je hond daarna niet meer te aaien.

EFSA versus EMA
Dat deze stoffen toch op de markt en in het milieu komen, komt doordat er twee verschillende loketten zijn voor de toelating van diergeneesmiddelen en gewasbeschermingsmiddelen. De EFSA buigt zich over de toelating van gewasbeschermingsmiddelen maar de toelating van diergeneesmiddelen loopt via het EMA, het Europees Geneesmiddelenbureau. Daar waar de EFSA streng controleert op de effecten in het milieu, kijkt het EMA niet of nauwelijks naar de milieurisico’s. Volgens De Groene Amsterdammer wordt, als het gaat om huisdiermiddelen, geen enkele milieubeoordeling uitgevoerd. Het EMA veronderstelt dat de milieurisico’s van huisdiermiddelen klein zijn omdat er weinig van gebruikt wordt.
Bron: Groene Amsterdammer
Afbeelding: Pixabay